We leven nog en hebben eindelijk nog eens tijd en de gelegenheid om wat van ons te laten horen. De soep hier is nog niet opgeklaard, integendeel. Nog geen spoor van onze bagage. Ze ZOU morgennamiddag met de vlucht uit Hong Kong arriveren, maar daar is niemand zeker van. En daarbovenop blijkt dat, bij onze poging om onze ticketten bevestigd te krijgen, onze namen uit de lijsten verdwenen zijn. Er is dus geen plaats voor ons. Hoe dat komt?? Dat weet ook niemand. De telefoons naar joker lukken niet, dus heb ik net een mail gestuurd met de vraag of ze kunnen helpen. Nu maar hopen dat ze dat snel lezen, want binnen een paar uren gaat hun kantoor dicht en moeten we weer wachten tot maandag om iets te ondernemen. Het klinkt misschien ongelofelijk maar we genieten toch van onze reis. De inhuldigingsceremonie is prima verlopen, we zijn zelfs op Cambodjaanse tv geweest! Ik geloof dat we intussen zo goed gezien zijn hier, dat ze aan het proberen zijn ons hier te houden. De afgelopen 2 dagen hebben we de ankortempels van het vroegere khmerrijk bezocht en hebben afgesloten met een picknick bij zonsondergang met zicht op ankor what, de belangrijkste tempel. We hebben al heel wat foto's gemaakt en kunnen heel wat verhalen vertellen. Vandaag nog kom ik uit op een marktkraampje met een plastieken ak vol dode kakkerlakken (denk ik) van wel 8 cm lang en de verkoopster is er smakelijk en krakend eentje op aan het peuzelen. Gelukkig krijgen wij wel ander eten. En nog wel overheerlijk (inderdaad Marianne, als ik niet oplet eet ik mij een indigestie). Ziezo, meer nieuws volgt. We hopen jullie ooit terug te zien. Intussen zenden we een paar van de 38 graden celcius naar België.
Vele groetjes en bid voor ons!!! Martine en Silke
